waste equals food

waste equals food, dat is het motto van de cradle to cradle-(van wieg tot wieg)beweging. Michael Braungart en William Mcdonough zijn de oprichters en schreven een boek hoe we een duurzame wereld kunnen creëren, en tegelijkertijd onverminderd door kunnen consumeren. Volgens hun is intelligenter productontwerp de sleutel tot dit compromisloze walhalla. Ontwerp producten zo dat de onderdelen ofwel opnieuw gebruikt kunnen worden, ofwel volledig afgebroken kunnen worden in de natuur en zelfs extra voedingsstoffen aan de aarde toevoegen (waste Equals food).

Hoewel het boek een gigantische inspiratie is voor mij was het altijd een beetje abstract dat afval hetzelfde is als voedsel. Misschien voor zwervers, ratten of zwerfkatten, maar ik zie de gemiddelde Nederlander (of Amerikaan) niet een duik nemen in de vuilnisbak om 6 uur. Maar nu ik hier al bijna een maand ben, en de helft van mijn trip erop zit (snif snif) begin ik het te begrijpen. Etensrestjes die door de meeste mensen achteloos in de prullenbak worden gemieterd worden hier bewaard voor een heerlijke lunch de dag daarop (waste equals lunch). Mocht het restje al te oud zijn of alleen maar vet bevatten, dan maken we de honden blij (waste equals dogfood). Maar als we in de koelkast een overblijfsel aantreffen van een maaltijd van twee weken geleden, dan wordt het vissen en eendenvoer (waste equals fishfood).
Maar als er geen vlees of vis in zit dan kan het ook heel goed gecomposteerd worden. zelfs brownies die oudbakken smaken worden gecomposteerd. Door maanden rotten en gisten onstaat de meest vruchtbare grond, die de meest verrukkelijke aubergines, tomaten, hete pepers, sla en broccoli voortbrengt (waste equals delicious food).


afval kan dus inderdaad het meest heerlijke voedsel voortbrengen: zowel voor mensen, honden en eenden. En het spaart geld, smaakt beter, bespaart een gigantische berg aan afval en betekent een gigantische CO2-reductie. Wat wil je nog meer!